قوانین مربوط به ثبت اختراع به صورت مختصر در ذیل آمده و شامل مواد 1 تا 19قانون ثبت اختراع ، طرح صنعتی و علائم تجاری مصوب مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی می باشد :
ماده 1 - اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا
فرآوردهای خاص را ارائه میکند و مشکلی را دریک حرفه، فن، فناوری، صنعت و
مانند آنها حل مینماید.
ماده 2 - اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی
باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای
دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی
کاربردی محسوب میشود که در رشتهای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از
صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایعدستی، کشاورزی، ماهیگیری و
خدمات نیز میشود.
ماده 3 - گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از
اختراع صادر میکند و دارنده آن میتواند از حقوق انحصاری بهرهمند شود.
ماده 4 - موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است:
الف - کشفیات، نظریههای علمی، روشهای ریاضی و آثار هنری.
ب - طرحها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و
اجتماعی.
ج - روشهای تشخیص و معالجه بیماریهای انسان یا حیوان.
این بند شامل فرآوردههای منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روشهای
مزبور نمیشود.
د - منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک
تولید آنها.
هـ - آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیشبینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطهای از جهان ازطریق انتشار کتبی
یا شفاهی یا ازطریق استفاده عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق
تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع، افشاء شده باشد.
درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا درموارد مقتضی
قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.
و - اختراعاتی که بهرهبرداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و
اخلاقحسنه باشد.
ماده 5 - چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت
شده به شرح زیر است:
الف - حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.
ب - اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً
به آنان تعلق میگیرد.
ج - هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که
اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هرکدام
بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم
کردهاند، مشروط بر اینکه اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته
نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت.
د - حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به
ورثه او منتقل میشود.
هـ - درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق
به کارفرما خواهد بود، مگر آن که خلاف آن درقرارداد شرط شده باشد.
و - نام مخترع در گواهینامه اختراع قید میشود مگر این که کتباً از اداره
مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر
این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است.
ماده 6 - اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده میشود، باید
موضوعی را که حمایت از آن درخواست میشود، تعیین کرده و به فارسی تنظیم شود،
دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته، توصیف ادعا، خلاصهای از توصیف اختراع و
درصورت لزوم نقشههای مربوطه را دربر داشته باشد. هزینههای ثبت اظهارنامه از
درخواست کننده ثبت دریافت میشود.
در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:
الف - نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی، مخترع و نماینده قانونی او،
درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
ب - درمواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه
اظهارنامه تحویل گردد.
ج - ادعای مذکور در اظهارنامه، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به
نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش
اجرائی برای اختراع ارائه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارائه اطلاعات فنی است و
نمیتوان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.
ماده 7 - متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول
نشده است میتواند آن را مسترد کند.
ماده 8 - اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دستهای از اختراعات مرتبط که
یک اختراع کلی را تشکیل میدهند مربوط باشد. دراختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء
آن موجب بیاعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمیشود. متقاضی میتواند تا زمانی که
اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است:
الف - اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست
تجاوز نکند.
ب - آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای
تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است.
ماده 9 - متقاضی میتواند همراه بااظهارنامه خود، طی اعلامیهای حق تقدم مقرر
در کنوانسیون پاریس برای حمایت ازمالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883
میلادی) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم میتواند براساس یک یا چند
اظهارنامه ملی یا منطقهای یا بینالمللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو
کنوانسیون مذکور تسلیم شده است. درصورت درخواست حق تقدم:
الف - اداره مالکیت صنعتی از متقاضی میخواهد ظرف مدت معین، رونوشت
اظهارنامهای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامهای که مبنای حق تقدم است،
گواهی شده باشد.
ب - با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن
خواهد بود.
درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن، اعلامیه
مذکور کأن لم یکن تلقی میشود.
ماده 10 - بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی، متقاضی باید شماره و تاریخ
اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناً و ماهیتاً مربوط به اختراع
مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است، ارائه دهد. همچنین با
درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
الف - تصویر هرگونه نامه و اخطاریهای که متقاضی درمورد نتایج بررسیهای انجام
شده درخصوص اظهارنامههای خارج دریافت کرده است.
ب - تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامههای خارجی ثبت شده است.
ج - تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع
ادعا شده در اظهارنامه خارجی.
د - تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بیاعتباری گواهینامه اختراع صادر شده
براساس اظهارنامه خارجی.
ماده 11 - اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه
تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت، حاوی نکات زیر باشد:
الف - ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا میشود.
ب - ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر میکند.
ج - توصیف اجمالی اختراع.
اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق
بوده است، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم
را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در
مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کأن لم یکن تلقی خواهد شد.
ماده 12 - چنانچه در اظهارنامه به نقشههایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه
نشده است، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت میکند تا نقشهها را ارائه دهد.
اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشههای مورد اشاره را ارائه نماید، اداره مذکور
تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت، تاریخ تقاضا
را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشهها را کأن لم یکن تلقی
خواهد کرد.
ماده 13 - پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر
انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آئیننامه آن، بررسی خواهد کرد و درصورت
تشخیص انطباق، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام میدهد. درغیر این صورت
اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ میکند.
ماده 14 - اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:
الف - درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.
ب - گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.
ج - رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل
آن را به متقاضی تسلیم کند.
د - به درخواست دارنده گواهینامه اختراع، تغییراتی را در مضمون و نقشههای
اختراع، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر این که در
نتیجه این تغییرات، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکور در
اظهارنامه اولیهای که اختراع براساس آن ثبت شده است، تجاوز نکند.
ماده 15 - حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است:
الف - بهرهبرداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک
اختراع، مشروط به موافقت مالک آن است. بهرهبرداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی
خواهد بود:
1 - درصورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
اول - ساخت، صادرات و واردات، عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده.
دوم - ذخیره به قصد عرضه برای فروش، فروش یا استفاده از فرآورده.
2 - درصورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:
اول - استفاده از فرآیند.
دوم - انجام هر یک از موارد مندرج در جزء (1) بند (الف) این ماده درخصوص
کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرآیند به دست میآید.
ب - مالک میتواند با رعایت بند (ج) این ماده و ماده (17) علیه هر شخص که
بدون اجازه او بهرهبرداریهای مندرج در بند (الف) را انجام دهد و به حق مخترع
تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به
دادگاه شکایت کند.
ج - حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمیشود:
1 - بهرهبرداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار
ایران عرضه میشود.
2 - استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیماها، وسائط نقلیه زمینی یا
کشتیهای سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفاً وارد حریم هوایی، مرزهای زمینی یا
آبهای کشور میشود.
3 - بهرهبرداریهایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام
میشود.
4 - بهرهبرداری توسط هر شخصی که با حسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا
درمواقعی که حق تقدم تقاضا شده است، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع،
از اختراع استفاده میکرده یا اقدامات جدی و مؤثری جهت آماده شدن برای استفاده از
آن در ایران به عمل میآورده است.
د - حقوق استفاده کننده قبلی که در جزء(4) بند (ج) این ماده قید شده است،
تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده
میشده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده، قابل انتقال یا واگذاری است.
ماده 16 - اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده، پس از بیستسال از
تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی میشود. بهمنظور حفظ اعتبار گواهینامه یا
اظهارنامه اختراع، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر
سال، مبلغی که به موجب آئیننامه این قانون تعیین میشود، توسط متقاضی به اداره
مالکیت صنعتی پرداخت میگردد. تأخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت
جریمه مجاز است.
درصورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا
گواهینامه اختراع، فاقد اعتبار میشود.
ماده 17 - دولت یا شخص مجاز از طرف آن، با رعایت ترتیبات زیر، میتوانند از
اختراع بهرهبرداری نمایند:
الف - درمواردی که با نظر وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط منافع عمومی
مانند امنیت ملی، تغذیه، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور،
اقتضاء کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهرهبرداری نماید و یا بهرهبرداری از
سوی مالک یا شخص مجاز از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور،
بهرهبرداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان ثبت
اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رئیس قوه قضائیه،
دادستان کل کشور، نماینده رئیسجمهور و وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط مطرح
و درصورت تصویب، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت
مالک اختراع، از اختراع بهرهبرداری مینماید.
ب - بهرهبرداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و
مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با درنظرگرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه
میباشد. درصورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذینفع دیگر توضیحی داشته باشند،
کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهرهبرداری در فعالیتهای
غیررقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون میتواند بنا به درخواست مالک اختراع یا
سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهرهبرداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از
رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آنها در محدودهای که ضرورت اقتضاء نماید، نسبت
به تصمیمگیری مجدد اقدام کند.
ج - درصورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث
اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن میسر نیست و یا این که ادعا
نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد
تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات
مالک اختراع، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط و بهرهبردار، اجازه
بهرهبرداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهرهبرداری برای مالک یا بهرهبردار دیگر
صادر میشود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق
قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کردهاند، بقاء تصمیم را ایجاب مینماید آن
تصمیم را لغو نمیکند.
درمواردی که اجازه بهرهبرداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است،
میتوان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون
یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهرهبرداری میشود،
انتقال داد.
د - اجازه بهرهبرداری موضوع این ماده، مانع انجام امور زیر نیست:
1 - انعقاد قرارداد بهرهبرداری توسط مالک اختراع، با رعایت مقررات این
ماده.
2 - بهرهبرداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند
(الف) ماده (15).
3 - صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزاء (1) و (2) بند (ح) این ماده.
هـ - درخواست اجازه بهرهبرداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که
بهموجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست
بهرهبرداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهرهبرداری را با شرایط معقول و ظرف مدت
زمان متعارف تحصیل نماید.
رعایت مراتب این بند، درصورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط
قهریه در کشور کلاً به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آن که در این قبیل
موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
و - بهرهبرداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون
تعیین شدهاند، برای عرضه در بازار ایران است.
ز - اجازه کمیسیون درخصوص بهرهبرداری از اختراع در زمینه فناوری نیمههادیها،
تنها در موردی جایز است که به منظور استفاده غیرتجاری عمومی بوده یا درموردی باشد
که وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذیربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت
شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیررقابتی است.
ح - پروانه بهرهبرداری بدون موافقت مالک، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که
ذکر میشود قابل صدور است:
1 - درصورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک
اختراع ثبت شده قبلی قابل بهرهبرداری نیست و اختراع مؤخر نسبت به اختراع مقدم،
متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی
به درخواست مالک اختراع مؤخر پروانه بهرهبرداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت،
بدون موافقت مالک آن، صادر میکند.
2 - درمواقعی که طبق جزء (1) این بند پروانه بهرهبرداری بدون موافقت مالک
صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم، پروانه
بهرهبرداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر میکند.
3 - درصورت درخواست صدور پروانه بهرهبرداری بدون موافقت مالک طبق اجزاء (1) و
(2) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانههای مذکور، حدود و کاربرد
پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذیربط پرداخت شود و شرایط پرداخت،
تعیین میشود.
4 - درصورت صدور پروانه بهرهبرداری طبق جزء (1) انتقال آن فقط به همراه
اختراع مؤخر و درصورت صدور پروانه بهرهبرداری طبق جزء (2) انتقال آن فقط به همراه
اختراع مقدم مجاز است.
5 - درخواست صدور پروانه بهرهبرداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه
مقرر میباشد.
6 - درصورت صدور پروانه بهرهبرداری بدون موافقت مالک، اجزاء(1) و (2) این
بند و بندهای (ب) تا (و) و نیز بند (ط) این ماده قابل اعمال است.
ط - تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده، در دادگاهعمومی تهران قابل
اعتراض است.
ماده 18 - هر ذینفع میتواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست
نماید. درصورتی که ذینفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (1)، (2)، (4) و
صدر ماده (6) و بند (ج) آن رعایت نشده است یا این که مالک اختراع، مخترع یا قائم
مقام قانونی او نیست، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر میشود.
هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است، از
تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی میشود. رأی نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ
میگردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه، آگهی مربوط به آن را
دراولین فرصت ممکن منتشر میکند.
ماده 19 – چنانچه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده کند، سازمان
ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاههای
ذیربط منعکس مینماید.
دستگاههای مذکور در خصوص امکان بهرهبرداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه
اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهرهبرداری کتباً به سازمان ثبت اسناد
و املاک اعلام مینماید.
جهت انجام ثبت اختراع به صورت اصولی و رعایت قوانین آن زیر نظر وکیل پایه یک دادگستری با کارشناسان ما در ثبتاد تماس بگیرید .